Geert-Jan Bogaerts

We 'raden niet aan', maar 'vinden wel leuk'

02-03-2011

Op Nieman Journalism Lab, een site voor journalistieke vernieuwing, staat een interessant verhaal over het vervangen van Facebooks 'share' knop door de 'like' knop. We delen steeds minder, en vinden steeds vaker leuk. De reden is betrekkelijk simpel, zowel voor de gebruikers als voor de aanbieders van deze knoppen.

Iets leuk vinden is leuk, en wil je graag delen. Hee vrienden, kijk eens wat 'n leuke site ik gevonden heb. Vind jij vast ook geweldig. Misschien kun je er iets mee. Iets delen, laat staan iets aanraden, stelt Nieman terecht, voelt veel meer als een klus. O ja, dit moet ik ook nog even doorgeven aan die collega. Niet vergeten �te doen. O shit, toch vergeten... nou ja, je voelt denk ik ook wel het verschil. Dat wat betreft de gebruikers.

Voor de aanbieders van de knoppen is het voordeel nog evidenter. Gebruikers klikken veel vaker op de 'like' dan op de 'share' knop. Voor de keuze gesteld of een bericht 100 of 1000 keer wordt verspreid via het gigantische sociale netwerk dat Facebook is, hoef je niet lang na te denken: like, dus.

Toch is de keuze wellicht minder gemakkelijk dan het hier lijkt, zeker voor traditionele nieuwsorganisaties. Als ik een bericht heb over de opstand in Libi�, wat betekent het dan precies dat ik dit bericht 'leuk' vind? Vind ik de opstand zelf leuk, of vind ik het bericht goed? Dat is niet zo evident.

Ook de meeste Nederlandse nieuwssites lijken zich aan de 'conventie' te houden - voor zover je al kunt spreken van een conventie. Op vk.nl wordt 'aanraden' gebruikt, net als bij telegraaf.nl, trouw.nl en ad.nl. NRC hanteert 'recommend', mogelijk omdat ze in Rotterdam nog niet zijn toegekomen aan de vertaling. Maar misschien vinden ze het gewoonweg sjieker staan. Tweakers.net, een techblog met nieuws, gebruikt 'delen', terwijl GeenStijl op zijn nieuwe site helemaal niet van het bestaan van Facebook op de hoogte lijkt. Sowieso vind ik het opvallend dat GeenStijl niet is ingeplugd in de sociale netwerken.

Nieman trekt de conclusie dat nieuwsorganisaties zich bewust moeten zijn van die voorkeur van nieuwsconsumenten: iets 'leuk' vinden werkt beter dan iets 'aanraden', en dat betekent misschien wel dat je daarmee rekening moet houden met de keuze van je nieuws. Vind ik wel wat ver gaan. Maar een andere conclusie deel ik wel: als je publiceert op het internet en je wilt het multiplier effect gebruiken dat sociale media kunnen hebben, volstaat het niet om een Facebook of Hyves knopje onder je artikel te zetten. Vind je sociale media echt belangrijk, dan moet je je content daarop afstemmen en rekening houden met de voorkeuren van je publiek. Zij verspreiden alleen nieuwtjes in hun eigen sociale netwerk die ze echt 'leuk' vinden, die werkelijk de moeite waard zijn.

Disclaimer: ik realiseer me dat ik moet werken aan dat nietszeggende rijtje knopjes onder dit verhaal, achter het kopje 'share'. Voorlopig beschouw ik het maar als een klein service-element op deze site.

Wat mij drijft

Maatschappelijke progressie is de vrucht van een gelukkig huwelijk tussen kunst en wetenschap, design en technologie, politiek en activisme, filosofie en ethiek.

Alle stukken die ik geschreven heb en de tekeningen die ik heb gemaakt, mogen worden gedeeld conform een CC_BY_SA licentie. Dit betekent dat je er alles mee mag doen, op voorwaarde dat je een linkje plaatst naar deze site en benoemt waar je het materiaal vandaan hebt, en herdistributie onder gelijke voorwaarden mogelijk maakt.

Broncode van deze site.

Volg me op Mastodon Mijn profiel op LinkedIn RSS-Feed
CC-BY-SA licentie logo