VKBlog stopt ermee

De mail van Philippe Remarque

De mail van Philippe Remarque waarin hij de opheffing van het vkblog aankondigt

Philippe Remarque, hoofdredacteur van de Volkskrant, heeft de stekker uit het Volkskrantblog getrokken. Jammer, maar begrijpelijk, en ook nauwelijks onverwacht. Het zat eraan te komen. Philippe schrijft: “De reden hiervoor is dat wij het blog helaas niet meer de aandacht en technische ondersteuning kunnen bieden, die het vereist.”

Ik vind dat de bloggers recht hebben op meer uitleg dan de Volkskrant hier geeft. Want aandacht en technische ondersteuning zijn keuzes – en kennelijk kiest de Volkskrant voor een andere koers. Daarom rijst de vraag: wat is er veranderd? Waarom wilde de VK vroeger wel die aandacht en technische ondersteuning geven, en nu niet meer? Ik heb wel zo mijn vermoedens, maar het zou netjes zijn als Remarque iets meer zou uitweiden over de keus om te stoppen met VKBlog.

Ik was in 2005, samen met mijn collega’s van de toenmalige internetredactie aan wie ik leiding mocht geven, initiatiefnemer van het VKBlog. We hadden prachtige intenties en bedoelingen: burgerjournalistiek faciliteren, de interactie tussen redactie en lezers verbeteren, nieuw journalistiek talent opsporen, wellicht zelfs primeurs uit het VKBlog genereren en in de krant kunnen zetten. Het oorspronkelijke stuk waarin we onze plannen uiteenzetten, staat helaas niet meer online, maar hier vind je mijn eerste bericht dat wellicht ook nog een beetje duidelijkheid verschaft.

Al heel snel werd duidelijk dat die idealen veel te hoog gegrepen waren. Zeker, er kwamen prachtige dingen langs op het VKBlog, maar zelfs het mooiste voldeed zelden of nooit aan de journalistieke criteria die we bij de Volkskrant plachten – en plegen, naar ik aanneem – te hanteren. Omdat er naast het vele moois ook, onvermijdelijk, de nodige bagger op het blog belandde, werd de verhouding tussen veel collega-redacteuren en VK-bloggers al snel wat moeizaam. Bijna van begin af aan moesten wij van de internetredactie, en later van de Online Uitgeverij, opboksen tegen wantrouwen en onwil om mee te denken over dit experiment – het is alleen dankzij de jarenlange steun geweest van de hoofdredactie dat we überhaupt nog tijd konden vrijmaken om het VKBlog te onderhouden en te modereren. Al werd dat steeds minder, en moesten we steeds vaker in onze vrije tijd eraan doorwerken.

Ik wist sinds een maand of wat van het voornemen om te stoppen. Sindsdien heb ik nagedacht of ik nog een rol zou kunnen vervullen. Dat vind ik een lastige afweging, waar ik nog niet helemaal uit ben. Ik voel loyaliteit naar de bloggers toe, maar aan de andere kant: ik ben echt weg bij de krant en druk bezig met het opbouwen van een nieuw bestaan als kleine zelfstandige. Mij nu weer intensief gaan bezighouden met het blog, voelt als een teruggang in de tijd, en daarvan ben ik niet zo’n liefhebber. Maar goed, ik ben er duidelijk nog niet helemaal uit….

Ik heb eigenlijk twee grote zorgen:

  • Hoe gaat de Volkskrant het gat vullen dat het opheffen van het VKBlog achterlaat? Hoewel het ideaal van de burgerjournalistiek al lang geleden verloren is gegaan, blijft voor mij wel als een paal boven water staan dat de moderne journalistiek niet zonder user generated content kan. Journalistiek kan het zich niet permitteren nog langer eenrichtingsverkeer te zijn. Lezers, luisteraars en kijkers zijn lang niet alleen meer lezers, luisteraars en kijkers; ze maken en publiceren zelf ook content. VK moet zich daarbij blijven aansluiten.
  • De Volkskrant dient ook een faciliteit te bieden voor het fatsoenlijk archiveren dan wel overzetten van het kwart miljoen berichten dat in de afgelopen vijf jaar is geplaatst. Mét reacties, afbeeldingen en de hele rimram erbij. Een nette afsluiting is de krant verplicht aan zijn stand en aan de bloggers. Remarque geeft in zijn mail aan dat hij ‘mogelijkheden onderzoekt om blogs te kunnen bewaren’. Laten we hopen dat dat onderzoek tot een positief resultaat leidt.

Dit is niet het moment om een uitgebreide analyse te maken van de teloorgang van het VKBlog, of een complete geschiedenis te schrijven. Dat komt misschien later nog wel. Maar deze initiële gedachten moest ik even kwijt.

Burgerjournalistiek

Ter voorbereiding van een stuk over burgerjournalistiek, zou ik hier de zeer korte vraag willen stellen: is er een rol voor burgerjournalistiek, of is dit fenomeen altijd zwaar overschat geweest?

Overigens: het is puur toeval dat dit stuk bijna exact vier jaar verschijnt na de start van het VKblog, dat immers mede is gebaseerd op het ideaal van de burgerjournalistiek