Waarom Windows 8 een kans heeft op de tablet markt

Volgens Tim Cook, de opvolger van Steve Jobs bij Apple, leven we in een 'post-pc' wereld. Bij de presentatie van de iPad 3, de nieuwste Apple-gadget, zei Cook dat 'de pc niet langer het centrum is van de digitale wereld'. En het moet gezegd, de verkoopcijfers van de iPad zijn fenomenaal. Apple verkoopt meer iPads dan marktleider HP pc's. Ray Ozzie, ooit Bill Gates' opvolger als chef technologisch visionair bij Microsoft, is het met Cook eens. Er is geen twijfel mogelijk dat we in een post-pc wereld leven, zei hij. Maar hij voegde er een belangrijke nuance aan toe: dit betekent slechts dat de scenario's waarvoor we de pc gebruikten, langzamerhand veranderen.

Volgens mij heeft Ozzie gelijk. Ook uit de cijfers blijkt niet dat de pc zijn beste tijd gehad heeft. Volgens marktonderzoeker Gartner zullen er dit jaar 4,4 procent meer pc's worden verkocht dan vorig jaar. Uiteindelijk gaat het met de pc en de tablet als met de ouders die een dochter uithuwelijken: je raakt geen dochter kwijt, maar krijgt er een zoon bij.

Natuurlijk zie je een verschuiving optreden in het gebruik. Er wordt vaak gezegd dat je tablets vooral gebruikt voor consumptie van diensten: je gebruikt het apparaat om spelletjes op te spelen, muziek naar te luisteren, websites op te bezoeken, of video's te kijken. Apple probeert uit alle macht zijn iPads zo te positioneren dat ze ook kunnen worden gebruikt voor de productie van deze diensten: om websites op te bouwen, video's te monteren, en games te programmeren.

Ik denk eigenlijk dat die pogingen tot mislukken gedoemd zijn. Wie lange tijd zakelijk naar een scherm moet staren en ingewikkelde bewerkingen moet uitvoeren, waarbij tien of meer applicaties tegelijk open staan, informatie van het ene naar het andere scherm wordt gesleept, in de tussentijd ook zijn mail moet bijwerken of een presentatie moet voorbereiden: als deze ongelukkige dit alles op een scherm van minder dan 10 inch moet doen, wordt hij stapelgek. Natuurlijk bestaat er inmiddels prachtige software om foto's te bewerken op je tablet. En natuurlijk kun je met die mooie swype-technologie van Samsung snel teksten fabriceren. Maar het blijft een noodoplossing.

Het versturen van een kort mailtje met mijn tablet lukt me prima. Maar een tekst van enige lengte en substantie schrijf ik liever op mijn grote beeldscherm.

Wat ik wel zie gebeuren, op enige termijn: dat de tablet uiteindelijk wel het digitale rekencentrum wordt van mijn kantooromgeving. Maar dat betekent simpelweg dat het ding genoeg interfaces krijgt om er een 22 inch monitor, een ergonomisch toetsenbord en een muis aan te koppelen. En dat de software die erop draait gemakkelijk en snel moet kunnen switchen: van iOS 4 naar OS-X, of van Android Gingerbread naar Windows. En dat zie ik met de huidige generatie apparaten toch niet snel gebeuren. Op die markt heeft hooguit Windows 8 een kans – want dat wordt gemaakt om op zowel tablets als desktops te kunnen draaien. 

 

Oh, die hypocrisie over Apple

Trouwe lezers van dit blog weten dat ik geen groot fan ben van Apple. Ik vind het bedrijf een bedreiging voor het vrije internet, met zijn prachtige maar gesloten systemen en zijn neiging om volledige controle te willen uitoefenen op datgene wat gebruikers doen, zien en lezen met en op hun iPads, iPhones en MacBooks. Maar het huidige gedoe over de productieomstandigheden waaronder werknemers van Apple's toeleveranciers moeten werken, vooral in China, vind ik hypocriet.

Ik ben inmiddels een trouwe gebruiker van Samsung, maar ik geloof niet dat deze Koreaanse maker van mobieltjes er een socialer beleid voert dan Apple. Mijn laptop is een Asus, en maken de Taiwanezen geen gebruik van goedkope arbeid? Shoppen zij niet in de buurlanden om te zien waar ze het meest uit hun personeel kunnen trekken?

Ik geloof er niets van dat Samsung, Asus of welke gadgetmaker dan ook een socialer beleid voert dan Apple.

Wat mij betreft moet de kritiek op Apple breder worden getrokken. Ik vind dat wij als consumenten bereid moeten zijn om tien of vijftien procent meer te betalen voor onze mooie gadgets. En dat we dan met recht mogen eisen dat zij schone producten afleveren. In termen van rechtvaardighed en in termen van milieu.

Hoe handige software je leven comfortabeler maakt

Een screenshot van FeedDemon

Sinds ik vorige maand eindelijk verlost raakte van mijn vreselijke Nokia N97, heb ik me gevoeld als een kind in Luilekkerland. Ik heb het natuurlijk over de Android-market, waar ik een aantal gratis apps heb opgepikt die ik dagelijks gebruik op mijn nog glanzend nieuwe Samsung Galaxy S2. (Nee, dit is geen betaald stukje – dit is echt, puur, onversneden enthousiasme van een heavy user).

Het probleem dat ik wilde oplossen is het volgende: ik ben nog steeds een fan van een oude technologie, die naar mijn gevoel nog helemaal niets aan belang heeft ingeboet: RSS. Ik gebruik de gratis versie van FeedDemon, waarin dagelijks een paar honderd nieuwe berichten binnenlopen – van uiteenlopende sites als ReadWriteWeb, Emerce, de internet- en techsecties van Guardian en New York Times, en Planet PHP. Ik heb lang niet elke dag tijd om achter mijn laptop te gaan zitten en al die koppen te bekijken. Als ik de hele dag op pad ben om een training te geven of een klant te bezoeken, gaat mijn laptop zelfs niet aan. Tot mijn grote leedwezen, want als dat een paar dagen achter elkaar gebeurt, alarmeert FeedDemon mij dat ik wellicht de panic button wil indrukken en zo in een klap een paar duizend ongelezen artikelen als gelezen wil markeren. Dat verlicht de druk – o jee, al die interessante ongelezen stukken – maar is natuurlijk niet de bedoeling.

De oplossing zit in mijn smartphone en werkt als volgt. Het begint bij de synchronisatie tussen FeedDemon en mijn account bij Google. Ik zorg ervoor dat, als ik mij abonneer op een nieuwe feed, dit nieuwe abonnement in de cloud bij Google Reader ook bekend is. Deze synchronisatie is een optie van FeedDemon die ik elke gebruiker kan aanraden. Zij zorgt er namelijk voor dat niet alleen je abonnementen gelijk lopen (wat handig is als je FeedDemon op verschillende computers is geïnstalleerd, thuis en op je werk), maar ook dat de gelezen artikelen worden gelijk getrokken.

Op mijn Samsung heb ik vervolgens gReader geïnstalleerd – het equivalent van FeedDemon voor mijn mobiel. Twee keer per dag synchroniseert gReader de gelezen artikelen en haalt het mijn abonnementen op. Omdat de synchronisatie via Google Reader verloopt, zie ik dus ook op mijn telefoon precies wat ik nog moet lezen. Ik kan nu veel sneller op verloren momenten, als ik ergens op wacht of onderweg ben, even de nieuwe artikelen scannen. Het is kortom veel gemakkelijker geworden om alle feeds bij te houden.

De derde fase zit in het bewaren van interessante verhalen. Want laten we wel wezen: 90 procent van de koppen die ik zie, klik ik niet aan – niet interessant genoeg. Voor de resterende 10 procent heb ik eigenlijk twee keuzes: onmiddellijk lezen, of later lezen. Kortere stukjes lees ik bijna altijd meteen; langere verhalen bewaar ik  voor offline lezen door middel van een andere cloud based  app, genaamd ReadItLater. Een enkel verhaal vind ik zo interessant dat ik voor langere tijd wil bewaren. Dat kunnen technische tutorials zijn, of interessante beschouwingen over de toekomst van de journalistiek, of ingewikkelde analyses over de patentenstrijd tussen Google en Apple. Daarvoor heb ik de beschikking over alweer een in de cloud gebaseerde dienst genaamd Evernote.

In Evernote bewaar ik aantekeningen, foto's, maar ook belangrijke bestanden of  interessante webpagina's. Die kunnen allemaal worden getagd en in categorieën worden ondergebracht. Technische handleidingen gaan in een categorie genaamd 'programmeren' en worden voorzien van tags als 'Zend Framework' of 'Serverbeheer'. Veel artikelen gaan in een categorie genaamd 'blog', om er later inspiratie bij het bloggen uit te putten.

Effect van dit alles: ik raak minder kwijt – het is gemakkelijker om interessante zaken te bewaren. Ik zit vaker  in de huiskamer en minder achter mijn bureau – via mijn smartphone of via mijn Galaxy Tablet (waarop ik op precies dezelfde manier werk en die vanwege zijn grotere scherm nog een stukje comfortabeler is) kan ik alles bijhouden. Mijn laptop staat iets minder vaak aan. En het belangrijkste: het bijhouden van mijn feeds voelt niet langer als werken, maar als het bijhouden van mijn hobby: alle belangrijke nieuwe ontwikkelingen te volgen die met het internet, met nieuwe media, met programmeren en met journalistiek te maken hebben.

En oja, voor het geval het nog niet duidelijk is: alle in dit stukje genoemde toepassingen zijn gratis.