Jezus gebruikte geen Google
Zullen we de geschiedenis even herschrijven?
In den beginne was het Woord en het woord was God. God had drukpers noch internet nodig, maar hij voelde zich wel alleen, en dus kwam de mens.
De mens bleek de behoefte te hebben om het woord van God nog sneller te verspreiden, dus schiep hij de drukpers.
Maar de drukpers leidde tot een steeds grotere behoefte aan informatie. Woorden gingen heen en vermenigvuldigden zich. Het lezen volstond niet langer; de mens voelde een nieuwe nood. Hij wilde niet langer alleen woorden lezen, maar zelf ook woorden schrijven en aan een zo breed mogelijk publiek kenbaar maken. Zo schiep hij het internet.
En nu is er het internet, en het Woord verspreidt zich veel sneller dan zelfs God den Heere zich in den beginne kon indenken. Dat roept de vraag op die ReadWriteWeb zich deze week stelde: waar zou Jezus nu naar zoeken als hij aan het Googlen ging?
ReadWriteWeb (www.readwriteweb.com), toonaangevend in het signaleren van belangwekkende trends op het web, zocht drie gespecialiseerde zoekmachines op met een religieuze achtergrond. Jewogle (www.jewogle.com) doet het voor mensen die het joodse geloof aanhangen, Seekfind (seekfind.org) is geïnspireerd door de bijbel, en ImHalal (www.imhalal.com) richt zich op islamieten. Als zoektermen gebruikte de organisatie begrippen die in de drie godsdiensten als controversieel kunnen worden beschouwd: termen als homoseksualiteit, evolutie en Justin Beaver.
Voordat u verder leest, ben ik benieuwd of u kunt raden welke van de drie sites het meest nauwkeurig Google (gebruikt als controle-zoekmachine) benaderde.
Ik had het in ieder geval fout; Imhalal bleek het meest nauwgezet. Jewogle richt zich vooral op joodse persoonlijkheden en is eigenlijk als zoekmachine niet serieus te nemen. Seekfind – nou ja, die zoekmachine is ongeveer zo bekrompen als het hoofd van de Vaticaanse geloofsleer. Een zoektocht op de term sadomasochisme levert de bezoeker een stortvloed aan sites op die geen woorden genoeg hebben om deze neiging te veroordelen als een ziekelijke en zondige afwijking. Imhalal daarentegen verwijst zelfs, behalve naar wikipedia, door naar pornosites. Daarbij staat keurig vermeld dat de inhoud van deze sites ‘haram’ (verboden volgens de islamitische leer) zou kunnen zijn. Kijk, daar heb ik wat aan als ik, als overtuigd islamiet, op zoek ben naar informatie voor mijn scriptie over seksuele diversiteit.
Minstens zo instructief als het artikel op ReadWriteWeb zelf zijn de reacties onder het verhaal. Overtuigde christenen halen de auteur over de hekel en verwijten hem dat hij goedkope effecten najaagt. Hij had moeten zoeken op ‘vrede’ en ‘liefde’ – dan had-ie pas mooie resultaten gekregen. Grappig vind ik vooral dat deze christelijke reacties het betoog van de auteur versterken. De christenen zoeken de waarheid alleen in eigen kring en verketteren alles wat daarbuiten gebeurt. Imhalal daarentegen praktiseert een openheid en tolerantie die ver uitstijgt boven wat we van de meeste landen met islamitische regimes gewend zijn.
Het artikel en zijn reacties versterken de les van het open internet: mensen zijn vooral op zoek naar bevestiging van hun (voor-)oordelen. Alles wat niet strookt met de eigen bevindingen, wordt zwart gemaakt. De christen die Seekfind gebruikt, zal niet snel aan het twijfelen worden gebracht. Hij heeft aan één Woord genoeg – al het overige (dus eigenlijk het hele internet) kan hem gestolen worden. En Jezus? Die zocht niet. Die had al gevonden.
Zullen we de geschiedenis even herschrijven?
In den beginne was het Woord en het woord was God. God had drukpers noch internet nodig, maar hij voelde zich wel alleen, en dus kwam de mens.
De mens bleek de behoefte te hebben om het woord van God nog sneller te verspreiden, dus schiep hij de drukpers.
Maar de drukpers leidde tot een steeds grotere behoefte aan informatie. Woorden gingen heen en vermenigvuldigden zich. Het lezen volstond niet langer; de mens voelde een nieuwe nood. Hij wilde niet langer alleen woorden lezen, maar zelf ook woorden schrijven en aan een zo breed mogelijk publiek kenbaar maken. Zo schiep hij het internet.
En nu is er het internet, en het Woord verspreidt zich veel sneller dan zelfs God den Heere zich in den beginne kon indenken. Dat roept de vraag op die ReadWriteWeb zich deze week stelde: waar zou Jezus nu naar zoeken als hij aan het Googlen ging?
ReadWriteWeb, toonaangevend in het signaleren van belangwekkende trends op het web, zocht drie gespecialiseerde zoekmachines op met een religieuze achtergrond. Jewogle doet het voor mensen die het joodse geloof aanhangen, Seekfind is geïnspireerd door de bijbel, en ImHalal richt zich op islamieten. Als zoektermen gebruikte de organisatie begrippen die in de drie godsdiensten als controversieel kunnen worden beschouwd: termen als homoseksualiteit, evolutie en Justin Beaver.
Voordat u verder leest, ben ik benieuwd of u kunt raden welke van de drie sites het meest nauwkeurig Google (gebruikt als controle-zoekmachine) benaderde.
Ik had het in ieder geval fout; Imhalal bleek het meest nauwgezet. Jewogle richt zich vooral op joodse persoonlijkheden en is eigenlijk als zoekmachine niet serieus te nemen. Seekfind – nou ja, die zoekmachine is ongeveer zo bekrompen als het hoofd van de Vaticaanse geloofsleer. Een zoektocht op de term sadomasochisme levert de bezoeker een stortvloed aan sites op die geen woorden genoeg hebben om deze neiging te veroordelen als een ziekelijke en zondige afwijking. Imhalal daarentegen verwijst zelfs, behalve naar wikipedia, door naar pornosites. Daarbij staat keurig vermeld dat de inhoud van deze sites ‘haram’ (verboden volgens de islamitische leer) zou kunnen zijn. Kijk, daar heb ik wat aan als ik, als overtuigd islamiet, op zoek ben naar informatie voor mijn scriptie over seksuele diversiteit.
Minstens zo instructief als het artikel op ReadWriteWeb zelf zijn de reacties onder het verhaal. Overtuigde christenen halen de auteur over de hekel en verwijten hem dat hij goedkope effecten najaagt. Hij had moeten zoeken op ‘vrede’ en ‘liefde’ – dan had-ie pas mooie resultaten gekregen. Grappig vind ik vooral dat deze christelijke reacties het betoog van de auteur versterken. De christenen zoeken de waarheid alleen in eigen kring en verketteren alles wat daarbuiten gebeurt. Imhalal daarentegen praktiseert een openheid en tolerantie die ver uitstijgt boven wat we van de meeste landen met islamitische regimes gewend zijn.
Het artikel en zijn reacties versterken de les van het open internet: mensen zijn vooral op zoek naar bevestiging van hun (voor-)oordelen. Alles wat niet strookt met de eigen bevindingen, wordt zwart gemaakt. De christen die Seekfind gebruikt, zal niet snel aan het twijfelen worden gebracht. Hij heeft aan één Woord genoeg – al het overige (dus eigenlijk het hele internet) kan hem gestolen worden. En Jezus? Die zocht niet. Die had al gevonden.