Fraude en anonimiteit op het Volkskrantblog

Albert van der Vliet signaleert iets en noemt dat fraude. Wat hij fraude noemt, is bij de meeste gebruikers en zeker ook bij de redactie allang bekend. We hebben daar al een aantal malen over geschreven.

Het komt erop neer dat we bij de bouw van het Volkskrantblog een afweging hebben gemaakt tussen gebruiksvriendelijkheid en betrouwbaarheid. Daarbij vonden we het eerste belangrijker. Een waterdicht systeem op internet is bijna niet te maken, en als het wel bestaat, is het nauwelijks te bedienen. We hebben verschillende malen ook zelf aangegeven dat er gemakkelijk is te frauderen; dat je dus vooral niet te veel waarde moet hechten aan die lijstjes, maar dat die slechts een indicatie zijn, in het beste geval, van de populariteit en kwaliteit van verschillende bloggers.

De redactie is zelf ontevreden over die lijstjes; ook de redactie-beveelt-aan-lijst voldoet niet helemaal aan onze standaard. Het liefst zouden we inderdaad dagelijks een lijst maken van beste berichten. Maar geloof het of niet, daartoe ontbreekt het ons aan tijd.

We gaan de zomer gebruiken om het Volkskrantblog, dat dan bijna een jaar bestaat, in zijn geheel te evalueren. In ieder geval gaan we ook de layout, en daarmee waarschijnlijk ook de functionaliteit, veranderen.

Dan: de kwestie van de anonimiteit. Guus Rombouts haalt zijn favoriete vijand van stal en trekt van leer tegen hun gebruik van schuilnamen. Sorry Guus, maar ook daarin brengen we geen verandering aan. Het blijft mogelijk om anoniem te bloggen; maar mogelijk zullen we het de bloggers wel mogelijk maken om op voorhand alleen reacties toe te staan van medebloggers. Ik zou het wel jammer vinden als daarvan op grote schaal gebruik zou worden gemaakt. Mijn persoonlijke mening is dat, wie zich begeeft op internet, een publiek podium betreedt. Wie op een zeepkist gaat staan, kan met eieren worden bekogeld. Als je daar niet tegen kunt, moet je vooral in de veiligheid van de menigte blijven.